จะมีหวัง ได้ยังไง สถานะอะไรก็ไม่มี
ถ้ารักใคร ก็พูดไป แต่กลัวเสียใจทุกที
ทำดีให้ สักแค่ไหน สุดท้ายก็เป็นอย่างเดิม
มันเทียบคนในใจเธอไม่ได้
คงเหมือนดูหนังเรื่องเดิม
ที่ตอนสุดท้ายก็จบเหมือนเดิม
และใจของฉันก็ยังรักเธอ
ไม่เปลี่ยนไป
ต้องเจ็บอีกกี่ครั้งถึงจะยอมเข้าใจ
ต้องเจ็บอีกพันครั้งถึงจะจำใช่ไหม
จำแค่เพียงว่าเธอรักกัน
ลืมว่าคนที่ทำร้ายกันคือเธอ
เมื่อไรถึงจะเรียนรู้สักที
ตั้งกำแพงให้สูง
เพราะว่ากลัวเข้าไปแล้วจะเจ็บ
สุดท้ายพอเธอเข้ามาก็ไม่เข็ด ไม่หลาบจำ
ยอมให้เธอทำซํ้าๆ อย่างนั้น
เธอมักจะพาปัญหามาทุกครั้งที่ฉันนั้นลงเวที
ที่ตอนนี้ตามันลายเพราะว่า These drugs are all on me
ให้รักมันนำเส้นทางไปเจอที่แสงสว่างสักที
ต่อให้เธอนั้นเลือกเขา ฉันก็ยินดี
คงเหมือนดูหนังเรื่องเดิม
ที่ตอนสุดท้ายก็จบเหมือนเดิม
และใจของฉันก็ยังรักเธอ
ไม่เปลี่ยนไป
ต้องเจ็บอีกกี่ครั้งถึงจะยอมเข้าใจ
ต้องเจ็บอีกพันครั้งถึงจะจำใช่ไหม
จำแค่เพียงว่าเธอรักกัน
ลืมว่าคนที่ทำร้ายกันคือเธอ
เมื่อไรถึงจะเรียนรู้สักที
ต้องเจ็บอีกกี่ครั้งถึงจะยอมเข้าใจ
ต้องเจ็บอีกพันครั้งถึงจะจำใช่ไหม
จำแค่เพียงว่าเธอรักกัน
ลืมว่าคนที่ทำร้ายกันคือเธอ
เมื่อไรถึงจะเรียนรู้สักที